Dziewczyński świat!

billiejean

Miałam kiedyś grypę... ojciec pozbawił nas samochodu, fura mamy gdzieś tam była indziej.
Noi oczywiście musiałam iść do lekarza na piechtę. Myślałam sobie "ok, spacerek mi dobrze zrobi". Noi poszłam. Zdążyłam minąć kilka sąsiednich domów, słońce świeciło niemiłosiernie, ja wycieńczona przeliczyłam swoje siły i w pewnym momencie 'odleciałam'. Normalnie szłam, szłam i nagle nogi jak z waty, osunęłam się na ziemię, nad tym nie ma się kontroli.
Fart chciał, że przechodziłam obok ciotki (a niedelko po sąsiedzku reszta rodziny mieszka).
Jakiś tam wujek wybiegł na ulicę i zaniósł mnie na rękach do domu tej cioci. Wszyscy się zeszli i otoczyli mnie ze wszystkich stron jak kółko różancowe... a ja w duszy myślałam " ja pierdole... co oni robią, co za niefart" i śmiałam się jak nade mną skakali. Dziwne uczucie, nawet jak 'mdlałam' wtedy na dordze to przez głowę przeleciało mi coś w stylu ' no nie... tylko nie to, tylko nie teraz' . Stracenie kontroli nad ciałem, nie straciłam dosłownie przytomności ale tak sobie 'odfrunęłam' na parę chwil.

Plina!

Ja to się najbardziej boję, że jak zemdleję, to jakiegoś krwiaka się nabawię.

Ameretat

Ja się dziwię, że nos mam w całości. Bo poleciałam centralnie na twarz

Szalona Grażyna. · Wysłany: Nie 16:36, 14 Mar 2010 Temat postu:

Dzisiaj siedzę sobie generalnie w ZDROWIU.
Wracam do tematu, ponieważ od jakiś hm, 1,5 do dwóch lat mam takie sytuacje, że nagle robi mi się słabo, kręci mi się w głowie i czasami mam jakieś mroczki przed oczami. Wstyd mi o tym mówić, ale na pewnej dyskotece, kiedy leciała głośna muzyka, a kolorowe światełka migały i migały, zdarzyło mi się polecieć na... Ścianę. I miałam potem guza na czole. Ale to trwało dosłownie sekundę, nawet się nie przewróciłam, bo zaraz się ocknęłam - na własnych nogach.
Raz zemdlałam. W pociągu. Było duszno, dużo ludzi, stałam...
Tak się zastanawiam. Może to ten wiek? W sumie moja koleżanka ma podobnie. Też często robi jej się duszno, słabo, niedobrze.
A może powinnam się wybrać do specjalisty o.O

justin timberlake · Wysłany: Nie 16:48, 14 Mar 2010 Temat postu:

Mam to samo. Przemęczenie, albo brak witamin, albo jedno i drugie.
Do lekarza nie ma co iść, bo powie to samo. Ew. badania krwi można zrobić.
Pociesz się, że przez moje 'osłabienia' i kręcenie w głowie parę razy zleciałam ze schodów.

Szalona Grażyna. · Wysłany: Nie 16:51, 14 Mar 2010 Temat postu:

W sumie może i faktycznie jakieś ogólne osłabienie. Pamiętam, że kiedyś tam, po zarwanej nocy, byłam z przyjaciółką na zakupach. I wtedy obie praktycznie nie wiedziałyśmy gdzie idziemy, bo co chwila zamykały nam się oczy. Kiedy dochodziłam do schodów ruchomych, to dosłownie zemdlałam, tak na sekundę, czy dwie i gdyby nie Oliwka, to chyba bym się wyłożyła.
Uu, współczuję tych upadków. Neutral

justin timberlake · Wysłany: Nie 19:48, 14 Mar 2010 Temat postu:

No ;p upadki były trochę nie halo, szczególnie jak raz schodziłam z laptopem na rękach : DDD.
Ale wyniki krwi mam dobre, tylko jakiejś tam jednej rzeczy mi brakuje, erytrocyty czy coś.

Eisheth · Wysłany: Nie 23:24, 14 Mar 2010 Temat postu:

Ja kiedys dosc czesto mdlalam, ale to tylko jak sie denerwuje. Kiedys po klotni z mama zemdlalam na schodach co??

Szalona Grażyna. · Wysłany: Pon 15:48, 15 Mar 2010 Temat postu:

O jaa, pewnie Twoja mama musiała mieć wyrzuty sumienia, co ? xD.
No z pewnością nerwy też mogą powodować takie rzeczy. A tym bardziej stres długotrwały. Odkąd pamiętam, zawsze wszystko "do siebie brałam". Stresowałam się każdą klasówką w szkole. Teraz na szczęście chyba powoli z tego wyrastam, ale może właśnie to, że często robi mi się słabo, jest skutkiem tych nerwów.

justin timberlake · Wysłany: Pon 20:04, 15 Mar 2010 Temat postu:

Ja z natury jestem taka, że WSZYSTKIM, dosłownie wszystkim się przejmuję - oprócz szkoły jezyk

. Nie rozumiem kompletnie ludzi, którzy sikają przed jakimś marnym sprawdzianem czy klasówką (no bo egzaminy czy matura to rozumiem). Przecież to tylko szkoła.
No ale właśnie przez to moje przejmowanie praktycznie ciągle jadę na stresie ;p.