Dziewczyński świat!

Foszek

Wierzę.
Mimo to , że nie zawsze wychodzi.

Pianka

ja wierzę w przyjaźń damsko-męsko bo sama mam przyjaciela chłopaka, i na pewno nie będzie tak, że zacznę z nim chodzić bo on ma dziewczynę, a ja chłopaka..

chociaż było tak że byśmy chodzili ze sobą ale wtedy oboje byliśmy wolni jezyk

Chika

Wierzę, ale zazwyczaj zmienia to się w milosc. Przynajmniej ja tak mysle. W wiekszosci przypadkow tak sie dzieje. Po pewnym czasie.
Moja kolezanka ma chłopaka-przyjaciela. Ja nie mam nie zadaję się z chłopakami. Dobrze mi jest tak jak mam. I dobrze się z tym czuję.

Tuuli

jesli chodzi o chłopaków, to mam kumpli, ale nie przyjacół

Pianka

ale przyjaciel - chłopak może coś doradzić jeśli chce się świrować z jakimś menem, w końcu sam jest chłopakiem to wie co ich kręci Wink

.

DżuDi. · Gość

istnieje i ja w nią wierzę Smile

tylko, że najczęściej, jest tak, że któreś się zakochuje i dziwnie jest, bo potem nie masz ani chłopaka ani przyjaciela Sad

Kulka

wierzę, chociaż nie mam żadnego przyjaciela

bezimienna

jak by na to nie patrzeć to na pewno istnieje
ale to pewnie rzadkość i naprawdę szczęście jak komuś sie trafi

szajbuska126

Ja wierze

Ale ze swojego doświadczenia wiele wycierpiałam... Sad

Claire

Mam wielu kumpli. Tylko kumpli. Wydaje mi się że taka przyjaźń jest możliwa. Ale prędzej czy później jedna ze stron inaczej patrzy na tą drugą osobę. Zakocha się. A potem to już o przyjaźni nie ma mowy. Albo zaczną ze sobą chodzić, albo ten ktoś zostanie odrzucona. A w takim wypadku przyjaźń już nie jest taka jak kiedyś. No chyba że jakto się mówi "będą tylko przyjaciółmi". A zdarza się też tak, że chłopak [albo dziewczyna] unosi się dumą i po odrzuceniu już nie zachowują się tak jak kiedyś.

lala

ja też mam wielu kumpli ale mam też przyjaciela Smile

mogę z nim gadać dosłownie o wszystkim, wyżalić mu się gdy coś mnie gnębi, on zawsze mnie przytuli, pocieszy Smile

CzarnyAniol77

Wierze, chociaz według mnie w takiej przyjazni zawsze ktos sie zakocha (albo tak mu sie bedzie zdawac) lecz mozna go na nowo wyprostowac i kochac sie braterska miłoscia ;]

Hello.Kitty

Mam,a raczej mialam takiego przyjaciela. : ) Kiedy się we mnie bujnął i chcial czegos więcej[a był dla mnie jka brat...nie mogłam] powiedział że nie możemy sie juz przyjaźnić,bo nie potrafi trakktować mnie tylko jak kumpelę. Trudno xd

billiejean

NIE .
Nie ma przyjaźni między kobietą i mężczyzną !
Albo jest to kumplowanie się/koleżeństwo albo miłość. Nie ma uczuć pośrednich.

Mischievous

Sensitive

A ja wierze, że jest. Sama się świetnie dogaduje z chłopakami i nie czuje do nich "mięty" xD. Więc jest przyjaźń między kobietą i mężczyzną Wink

.

blablabla

Też wierzę w przyjaźń damsko-męską.
Przecież to jest normalna rzecz, normalna przyjaźn, tyle że z chłopakiem...

billiejean

Mischievous

Buzybee

Wierze w to i mam przyjaciela. Jednak muszę przyznać że czasami uśmiechnę się do niego jak do chłopaka (a nie do przyjaciela) Wink

Holy

Wierzę w przyjaźń damsko-męską. Dla mnie coś takiego istnieje. Mam przyjaciela płci męskiej i dobrze się rozumiemy i dogadujemy.

biskend

Nie jestem do końca przekonana , wierze w taka przyjaźń , ale zdarza sie abrdzo żadko Smile

sama z doswiadczenia wiem , ze predzej czy pozniej ktoraś ze stron sie zakocha Smile

Immoral

<3

kiedys twierdzilam do upadlego,ze istnieje...wskutek pewnych zlych doswiadczen...smiem twierdzic,ze...watpie,ze istnieje,a nawet smiem twierdzic,ze to wielka bujda na resorach!!!

Piszemy "wskutek", nie w skotek. Wink

Czy czcionka musi byc, aż tak duża??- Plina!

billiejean · Wysłany: Sob 20:07, 15 Mar 2008 Temat postu:

Carmen_6 · Wysłany: Pią 17:37, 21 Mar 2008 Temat postu:

Jeśli masz męża/chłopaka to owszem może być twoim przyjacielem, ale to wcale nie oznacza od razu, że do każdego przyjaciela, który jest chłopakiem trzeba czuć coś więcej, bo inaczej to nie jest przyjaźń.
Skąd możesz wiedzieć czy coś co łączy dwie osoby różnych płci to właśnie nie jest przyjaźń, a nie koleżeństwo??

Gość · Wysłany: Pią 18:11, 21 Mar 2008 Temat postu:

Angel xD · Wysłany: Pią 21:49, 21 Mar 2008 Temat postu:

Mój facet jest dla mnie najlepszym przyjacielem.
Mam paru kumpli, którzy są dla mnie jak bracia i nie wyobrażam sobie by łączyło mnie z nimi cokolwiek więcej. Jakby to powiedzieć... są dla mnie aseksualni. Nie jestem w stanie spojrzeć na nich w jakiś inny sposób i to samo w drugą stronę.

Immoral · Wysłany: Pon 23:51, 24 Mar 2008 Temat postu:

billiejean · Wysłany: Wto 12:14, 25 Mar 2008 Temat postu:

Immoral · Wysłany: Wto 13:14, 25 Mar 2008 Temat postu:

Niki_Deluxe

Wierzę

I mam takiego przyjaciela:) Ufam mu w 100% Smile

Zojka

Kiedyś się przyjaźniłam z jednym takim...później przez chwile był moim chłopakiem...później z nim zerwałam i nie mieliśmy jakiś czas kontaktu..a teraz wszystko jest ok ale nie tak jak na samym początku...

Więc nie wierzę...zawsze jakiś miłosny wątek musi wystąpic:))

Tinky

ja srednio wierzę . moze istniec jesli 2 osoby są zajete i nic do siebie nie czują . ale jesli jedna strona chce czegos wiecej , taka przyjazn nie ma sensu . po co robic komus nadzieje .

Amy

[ciach]

CookieLady

Ja wierzę

Znam sporo osób które łączy przyjażń damsko-męska.
Sama nigdy nie miałam takiego przyjaciela, ale bardzo bym chciała ;D

Alive.

Wierzę, wierzę i znam sporo takich przyjaźni, lecz ja osobiście
w tej chwili nie mam przyjaciela płci przeciwnej.

eSzu ;*

Wierzyłam, a może dalej wierze. Nie[spacja]wiem. To na dalszą mete nie ma sensu, w[spacja]końcu jedna strona zawsze oczekuje czegos wiecej i czasem można tą przyjaźń stracic, jezeli nie spełnimy oczekiwan tej drugiej osoby (własne doświadczenia xP)

\\ Ortografia, interpunkcja. Tego nie da się czytać. Dostajesz upomnienie. - Plina!

agulek91

Ja wierze w to jak najbardziej..

potosia

Kiedyś miałam "przyjaciela" tyle, że to polegało na tym, że ja go traktowałam jak starszego brata, a on po prostu chciał być jak najbliżej mnie. To w ogóle był przyjaciel mojego byłego, później jak już z tamtym nie byłam to zaczął spędzać ze mną sporo czasu. Po jakimś pół roku powiedział mi co czuje, a ja nie byłam w stanie spojrzeć na niego jak na potencjalnego partnera. Potem przez kolejne pół roku dalej próbował, a jakoś po walentynkach dwa lata temu, jak się dowiedział, że jestem z moim obecnym to przestał się już tak często odzywać i znalazł sobie dziewczynę. Teraz rozmawiamy raz na rok, więc jeżeli ktoś się mnie kiedyś spyta czy wierzę w przyjaźń damsko-męską to z własnych doświadczeń mogę powiedzieć, że nie. Taka przyjaźń jest albo platoniczna, albo z osobą innej orientacji seksualnej.