Dziewczyński świat!

Madb

Może nie wszystkie, ale wszystkie, które znam^^ To znaczy sześć sztuk mojego rodzeństwa, siostra koleżanki, którą widuję prawie codziennie, i wszystkie napotkane na osiedlu smarkacze.
A mam akurat tego pecha, że dzieci mnie lubią. Ciągną do mnie jak nie wiem, zawsze pojawi się koło mnie jakiś mały ktoś, który chce się zaprzyjaźnić. Nie powiem, bywają całkiem miłe te dzieci, ale to dlatego, że jeszcze specjalnie nie mówią... ^^ Chociaż "późną podstawówkę" jeszcze też da się jakoś przeżyć.

Pianka

odświeżę trochę temat.
też nie przepadam za dziecmi, głośne to i dzikie. od 2,5 roku posiadam jedną sztukę w domu w postaci brata. wiecznie się kłócę z mamą przez tego potworka. non stop, jak w kieracie - coś wynosi z pokoju, psuje i rzuca. A jak dotknie mojej ukochanej świeczki od chłopaka? to normalnie ogień idzie ode mnie. prawie w szał wpadłam jak mi urwał serducho od niej. wrrr! i wcale nie udobrucha mnie tym, że jak ktoś go spyta "kogo jesteś" to odpowiada "Lalonki" (że niby mój).
a teraz jakiś gówniarz drze się piętro niżej i mnie wnerwia.

samara

Ja na szczęście mam tylko starszego brata. A w okolicy to własciwie nie ma bachorów, no poza moim jednym sąsiadem, który ma 5 lat i daję w dupę. Dzisiaj zobaczył mnie na podwórku to od razu polał mnie ostro wiadrem i przy okazji, żeby mógł się bardziej nacieszyć przywalił mi nim jeszcze w głowę. Ogólnie wieję przed nim, gdy go tylko zobaczę, ale gdy już się mnie uczepi to właściwie nie da spokoju i muszę mu odwinąć. I wtedy mam przesrane...

Pianka

Ostatnio zauważyłam, że dzieci lgną do mnie. o.O
Przeraża mnie to. W Biedronce jakiś dzieciak do mnie się śmiał i coś gadał. W piaskownicy gdzie zostałam wysłana z bratem brzdące prosiły mnie żebym im babki z piasku robiła. Na ulicy dzieci się cieszą do mnie. Jezu.

Gość

Ktoś tam napisał, że teraz dzieci wychowuje ulica. No, zgadzam się, ale wcześniej też tak było.
Miałam jakieś 6-7 lat, to takie bezczelne bachory były młodsze/starsze o jakiś rok. W sumie to wtedy było podobnie, bo i ja chodziłam na ten sam plac zabaw no i oni też. Z tą różnicą, że ja mam normalny dom, a tam u nich to była porażka... ci ich rodzice to chyba kompletnie się nimi nie zajmowali, bo albo pracowali cały czas, albo pili pod sklepem albo siedzieli pod wieżowcem z tymi co piją.
Już jakiś czas potem zaczęłam się z tymi dziećmi żreć jezyk

.

Teraz ja jestem w 3 gimnazjum. Te "dzieci" w 2, jednak w innym gimnazjum dostosowanym do nich. I co? Palą, piją, przeklinają, wagarują, biją się, olewają wszystko, nie zdają, robią po prostu te rzeczy, które świadczą o ich niedojrzałości, głupocie no i temu cudownemu wychowaniu.

Fanaa

Ja mam 2 młodszych braci, 13 i 12 lat.
ALe wiecie co ja kocham małe dzieci, lubię się z nimi bawić i w ogóle.
Ja chodzę ze szkoły do przedszkola obok co tydzień i zaczynam się przekonywać że tylko moje kuzynostwo małe jest takie słodkie, bo te bachory z przedszkola są tak nie wychowane że ąż dostaje takiego wnerwu że szok.

anteka

Nie cierpie swojego brata.
Ale przede wszystkim nie cierpie dzieci nachalnych z przedszkola, szcześciolatków którzy wiedzą że jestem "stara" i mi dogryzają.
Albo dzieci jeszcze młodszych które ryczą z byle powodu bo na przykład nie umieją chodzić i sie ciągle wypieprzają na beton.

aqua16

Lubie male dzieci Smile

Najlepsze sa niemowlaki Smile

albo te co dopiero chodza i nie mówia , a pózniej to róznie zalezy od charakteru Very Happy

NiepOzOrna

Ja lubię małe dzieci ale nie w swoim domu a tymbardziej pokoju.
Krew mnie zalewa jak (również mam sentyment do przedmiotów) jak matka jakiemuś bachorowi podarowała mojego misia, którego dostałam od byłego przyjaciela i miło mi się z nim kojarzył. Już się z nim nie widuję a to była pamiątka miło spędzonych chwil. Ale dla starszej to była tylko "kurząca się, niepotrzebna zabawka"... Jak maluchy dotykają moje rzeczy to ja spazmów dostaje. A wara jak coś podrą czy coś o.O

Lothellie

Ja mam to samo, nienawidzę małych dzieci, nie rozumiem ludzi, którzy zachwycają się śliniącymi się noworodkami... Nie potrafię z dziećmi ani rozmawiać, ani się z nimi bawić, a niestety mam w rodzinie ich ostatnio coraz więcej.

Herbaciana

Maya

Nie lubię dzieci, szczególnie takich z ktorymi nie idzie się jeszcze dogadać. Jak już przekroczą te 6 lat, to mogą być.
Ale nie znoszę i nie umiem zajmować się dziećmi, ani bawić się z nimi.
I niemowlaki są dla mnie wszystkie takie same.

Rasma

Dizzie

Nie istnieje cos takiego jak przymus posiadania dzieci, jeżeli nie czujesz sie na siłach i chęciach być matką to nią nie bądź i nie ogladaj sie na ludzi.