Dziewczyński świat!

MaLi

Z powodu iż wszyscy pytają co to c-walk, postanowiłam wrzucić tu artykuł o nim. Nie do końca się z nim zgadzam, ale może być...

Więcej artykułów na mojej stronie Razz

(adres w profilu, oraz w podpisie -razem z bannerem Razz

)

C-Walk. Moda, taniec czy pomysł na życie?

Polski rap się zmienia. W teledyskach pojawiają się kobiety, samochody i szampany (ruskie, bo ruskie, ale są), Twoi znajomi nie są już ziomami, ale kotami bądź czarnuchami, a w klubach bandy 15 latków robią crip walk. Coś pominąłem?

Taki wstęp sugerowałby, że mam zamiar pisać o polskim rapie, hiphopolo, wąsatych didżejach i zwykłych chłopakach z Podlasia. Otóż nie. Rzecz będzie o C-Walk, znanym również jako Crip Walk. Do napisania tego felietonu zbierałem się, a raczej zbierało mi się, od kilku miesięcy. Konkretnie od pewnej imprezy w zamkniętym obecnie poznańskim klubie. Ładnie zapowiadającą się imprezę zepsuła inwazja gangsterów z South Central LA. A przynajmniej odniosłem takie wrażenie obserwując robiących c-walk nastolatków. W rytm „What’s Love” Ja Rule’a.

Nie pasowało mi jedno. Niby Crips, ale jednak czegoś brakowało. No tak. Dress code. Oczywiście byli ubrani najszerzej i najczarniej, tyle, że w ciuszki naprawdę różnej maści i treści. Żeby być bardziej konkretnym – nie mieli bandan, błękitnych bucików i granatowego outfitu. No bo nie.

Do tej pory mnie zastanawia – co ta banda dzieciaków wie o Crip Walk? W Polsce publikacji o tym zjawisku nie ma, film CJ Maca nie ma polskich napisów, a szczeniactwo na forach zadaje pytania: „Czy jak sympatyzuje z Bloodsami to mogę tańczyć C-Walk?”. To już nie jest śmieszne, to rodzi agresję. Agresję, która bezpośrednio wiąże się z C-Walk.

Agresja i terytorializm. To na pewno. A do tego dodajmy jeszcze gangsterską afiliację i elementy godowego rytualizmu. To wszystko składa się na ideologię C-Walk. Trudno wyśledzić początki Crip Walk. Część głosów skłania się ku przełomowi lat 70 i 80 XX wieku, część zaś wiąże początki tego specyficznego gangsta walk z wybuchem G-Funk Era.

Wiemy jedno. Początkowo Crip Walk był „najwyższym stopniem wtajemniczenia” w gangu The Crips. Robiono Crip Walk w jedynie kilku przypadkach. Najczęściej w ten sposób składano hołd zastrzelonym członkom gangu, lub wyrażano radość po zamordowaniu przedstawiciela konkurencyjnych „Bloods”. Taniec nigdy nie był oderwany od gangsterskiej symboliki. Tańczący musieli obowiązkowo „rzucać” w powietrze symbole gangu. Najczęściej były to palce złożone w literę C (jak Crips lub Compton oraz Crenshaw) lub literę W. Tak było i tak jest do tej pory. Pomimo pojednawczych głosów artystów związanych z gangiem, a także ogłoszonym w 2002 roku oficjalnym rozbiciu gangu Crips, co roku w wyniku gangsterskich porachunków, w samym tylko South Central, traci życie ponad tysiąc osób!

Z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy przyjąć, że C-Walk pojawił się w masowej świadomości na początku lat 90 ubiegłego wieku. To wtedy pojawiły się nagrania i teledyski takich artystów jak WC, Kurupt, Snoop Dogg czy Xzibit – artystów, którzy niejednokrotnie przyznawali się do swojej gangsterskiej przeszłości. I wtedy też pojawiły się pierwsze sygnały, że ten dziwny „taniec”, który panowie prezentowali na teledyskach może mieć głębsze przesłanie niż tylko chęć pokazania swoich, niejednokrotnie sporych, tanecznych umiejętności.

Mieszkańcy południowych rejonów Los Angeles zwracali uwagę na fakt, że c-walk wywodzi się z rezydujących na ulicach South Cental LA grup określających siebie jako „The Crips”. Młodzi ludzie (zarówno kobiety jak i mężczyźni) identyfikowali się z gangsterami działającymi w rejonie Crenshaw, Inglewood i Long Beach. To właśnie oni kreowali trendy. Jeździli dobrymi samochodami, pili drogie alkohole, a w klubach bawili się w towarzystwie najdroższych kobiet. Przejmowali parkiet, robiąc C-Walk – w kółku tańczyło kilka, kilkanaście osób. To działało na wyobraźnię dzieciaków. W połączeniu z sukcesem, który na początku i w połowie lat 90 odniósł rap z ICH ulic, zrobiło to mieszankę wybuchową. Crip Walk opuścił Compton i przeniósł się do centrum i na wzgórza Los Angeles.

Czy to z powodu niewiedzy, czy świadomej ignorancji, rzesze młodych ludzi zostawiły gangsterską podbudówkę Crip (słowo pochodzi od cripplet – kaleka, osoba, która kuleje) Walk i zrobiły z tego najpopularniejszy, przebijający popularnością breakdance, taniec klubowy. Na początku XXI wieku Crip Walk zagościł na stałe nie tylko w klubach Los Angeles i południowej Kalifornii, ale również stał się rzeczą powszednią w centralnych i wschodnich Stanach. W 2002 roku problem został dostrzeżony przez prestiżowy dziennik „L.A. Times”, który poświęcił temu dwustronicowy artykuł. Reportaż skupiał się na szkołach średnich, w których dochodzi do eskalacji przemocy, którą władze wiążą z aktywnością gangów. Artykuł pióra ERIKI HAYASAKI dowodził, że szkoły, w których młodzież tańczy crip walk, były szczególnie narażone na przemoc i tragiczne w skutkach strzelaniny. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że szkoły te znajdują się w Seatle, Waszyngtonie, Nowym Jorku czy Filadelfii!

Raperzy, widząc, że ich lekkomyślna gangsterska afiliacja może doprowadzić do poważnych problemów, starają się „naprostować” zapatrzoną w nich młodzież. Takie kawałki jak „C-Walk Homie” – Kurupta, „Get Your Walk On” – Xzibita, „Drop it like it’s hot” – Snoop Dogga czy remiks „The Streets” – WC feat. Snoop Dogg mówią jedno: C-Walk is not a dance! Zarówno Xzibit jak Snoop Dogg podkreślają w kawałkach, że c-walk jest zarezerwowany tylko i wyłącznie dla członków Gangu. Trudno zatem zrozumieć, dlaczego podobne opinie nie pojawiają się w wywiadach, których udzielają. Xzibit zazwyczaj odmawia odpowiedzi na pytania związane z działalnością gangów (tajemnicą poliszynela jest, że Westcoast Customs to firma blisko związana z gangiem Crips). Snoop zaś bagatelizuje sprawę, mówiąc, że C-Walk stracił już swój lokalny, gangsterski charakter i stał się czymś więcej niż sposobem na przestępczą afiliację.

Na uwagę zasługuje zaś zjawisko, które pojawiło się stosunkowo niedawno. Jest to taniec zwany Clown Walk, znany również jako Clowning. Taniec do złudzenia przypomina C-Walk, jest jednak, według ludzi, którzy się nim zajmują, satyrą na temat gangsterskiej symboliki. Clowning, podobnie jak C-Walk wywodzi się z ulic południowego Los Angeles. W ciągu ostatnich czterech lat zyskał ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Na pokazy grup tanecznych regularnie sprzedają się wszystkie bilety. Średnio, na każdy występ grupy Clowns przychodzi ponad 20 tysięcy ludzi! Popisy członków grupy możemy zobaczyć m.in. w teledyskach „Push the Buton” – Chemical Brothers i nowym teledysku Madonny.

Popularność C-Walk i związane z tym zagrożenia doskonale ilustruje film CJ Maca - „C-Walk – It’s a Way of Livin’”. Morał płynący z obrazu można podsumować słowami Ice’a-T: „Tak długo jak robisz to i nazywasz Clown Walk – okej. Ale jeżeli nie jesteś z gangu i świrujesz, że robisz Crip Walk – uważaj, możesz zginąć.” Musimy zdać sobie sprawę, że coś, co dla nas jest super zabawą i sposobem na poderwanie dziewczyny w klubie, dla niektórych może oznaczać obrazę jego wartości i skończyć się dla nas naprawdę nieciekawie. Tak więc zanim kolejny raz zadacie pytanie: „A ty czemu nie c-walkujesz?” pomyślcie przez chwilę o tysiącach ludzi, którzy zginęli przez C-Walk.

Na podstawie:
L.A. Times
CJ Mac Presents: „C-Walk It’s a Way of Livin”

Krzysiek Prażanowski

tailyweily

Bardzo mi się podoba... Mój kolega się troche w to bawi... I naprawde te przeplatanie nogami etc. jest rewelacyjne Wink

Plina!

U mnie koleżanki na wuefie to tańczą.
Nawet zapisały się na zajęcia z tym związane ^^

wiater

Fajne to.

A ty to tańczysz?

MaLi

puppa

MaLi

betka

Strasznie mi się podoba. Chciałabym spróbować, ale szczerze mówiąc - wolę sobie odpuścić niż chodzić potem ze szwami na kolanie Rolling Eyes

Melonek

Tanti

Racja, prezentuje sie swietnie. Pewnie wiekszosc moich znajomych nie wie co to C-walk ;D.