Dziewczyński świat!

Shatine

Mistrz i Małgorzata (tytuł oryginalny Мастер и Маргарита) – powieść rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa. Wydana w wersji ocenzurowanej w latach 1966-1967, a w wersji prawie pełnej w roku 1973. Opowiada o wizycie Szatana w ateistycznym Związku Radzieckim. Przez wielu krytyków uważana za jedną z najlepszych powieści XX wieku, jak i najlepszą satyrę na warunki życia w ZSRR. Jednocześnie ze względu na wątek o Jeszui jest uważana za książkę bluźnierczą - taką opinię prezentuje np. profesor Moskiewskiej Akademii Duchownej, diakon Andriej Kurajew.

Szatan, przedstawiający się jako profesor czarnej magii Woland, wraz ze swoją świtą przybywa do Moskwy. Jak co roku, na wiosnę, 14 nisana Książę Ciemności organizuje Bal Pełni Księżyca, za każdym razem w innym miejscu. Gospodynią balu zostaje zawsze mieszkanka miasta o imieniu Małgorzata. Świta Wolanda wybiera Małgorzatę Nikołajewną. Gospodyni ma prawo do wyrażenia życzenia, które Szatan spełnia. Tak Małgorzata zapewnia sobie wiekuiste szczęście, wydobywając ukochanego Mistrza ze szpitala psychiatrycznego.

Na drugim planie powieści Bułhakow zarysował codzienność mieszkańców Moskwy. Jest to krytyczne spojrzenie na ludzkie ambicje stworzenia "raju na ziemi".
[...]
Obecne w utworze dzieje Jezusa Chrystusa odbiegają od biblijnych. Czytelnik jest świadkiem przesłuchania, prowadzonego przez Piłata, na którym Jeszua jawi się jako człowiek wyzbyty co prawda boskiej mocy, lecz o niewątpliwej charyzmie i dobroci. Zdaje się on jednak wiedzieć o Piłacie więcej niż ktokolwiek inny, a scena ta ma głęboką wymowę - to spotkanie odmienia życie Piłata na zawsze. (wikipedia.pl)

Książka z całą pewnością niesamowita. Jedyna, która w pełni zasłużyła sobie na miano mojej ukochanej^^. Uwielbiam ją od początku do końca, od słów Kiedy zachodziło właśnie gorące wiosenne słońce... do ...ani okrutny piąty procurator Judei eques Romanus Poncjusz Piłat. Ubóstwiam ją za jej przekaz. Za to, w jaki sposób jest napisana. Za cudnego Behemota, przy wypowiedziach którego prawie płakałam ze śmiechu. Za przystojnego Wolanda^^. Za Piłata, którego w gruncie rzeczy było mi szkoda. Za ulubione fragmenty, które, jak weszły do głowy, tak wyjść z niej nie chcą. Za to, że książka naprawdę ma charakter i ten niesamowity klimat, tak wciągający i nie do zapomnienia.

Może to dziwne, ale, czytając epilog, prawie płakałam.

Tej jednej książce nie mogę nic zarzucić.

Skopiowałam tekst, który umieszczałam na innym forum.

Ameretat

"Mistrz i Małgorzata" jest moją lekturą obowiązkową w I klasie liceum, więc zapoznać się z tą książką będę musiała. Z tego co czytałam fragmentami, bardzo dobrze się zapowiada. Zresztą lubię takie książki i myślę że lektura sprawi mi przyjemność

Marcelka_0924

Świetnie napisana książka, moja ulubiona lektura szkolna

Hermiona

Uwielbiam, moja ulubiona lektura w liceum Very Happy

Yana

Jedna z najfajniejszych lektur, chociaż dzieciaki i tak podniecaja sie nią głownie bo ha ha, kot pije spirytus ale śmiesznie.