Dziewczyński świat!

Amy

Zielona Mila

Paul Edgecomb jest pensjonariuszem domu starców. Obejrzany w telewizji fragment przedwojennego filmu przywołuje odległe wspomnienia, z których staruszek zwierza się przyjaciółce. W 1935 r. Paul był szefem strażników bloku śmierci w więzieniu Cold Mountain. Do jego obowiązków należało odprowadzanie skazańców do celi śmierci długim korytarzem wyłożonym zieloną wykładziną, zwaną "zieloną milą". Jednym ze skazańców był czarnoskóry John Coffey, oskarżony o zamordowanie dwóch białych dziewczynek. Coffey posiadał uzdrowicielskie zdolności. Poprzez dotyk potrafił usunąć bolesną dolegliwość, na którą cierpiał Paul. Uleczył także kobietę walczącą z rakiem mózgu. Edgecomb przez wiele lat żałował, że nie pomógł mu uniknąć kary śmierci...
FilmWeb

______________________

Wczoraj obejrzałam "Zieloną Milę". Jestem pod ogromnym wrażeniem. Jest to jeden z dwóch filmów, który potrafi doprowadzić mnie do łez. Miałam wilgotne oczy już mniej więcej od połowy, ale moment, w którym Paul podaje rękę Johnowi mnie absolutnie rozkleił. Inne wzruszające momenty? Zdławiony głos Paula, gdy wydaje rozkaz włączenia "dwójki", John oglądający film, nucący na krześle "Heaven, i'm in heaven"... Aż mnie coś ściska w sercu, gdy o tym pomyślę.
Ponadto jestem pełna podziwu, że udało się nadać niektórym scenom tego dzieła lekko humorystyczny wyraz. Humor wisielczy i czarny, ale właśnie taki doskonale pasuje do klimatu i pobudza akcję.
Wspaniała kreacja Duncana, ale też Hanksa i wręcz wybitna Hutchisona (ten degenerat Percy - naprawdę niezapomniana rola...). Film - moim zdaniem - wspaniały. Wywarł na mnie tak duże wrażenie, że ciągle tkwi w mojej podświadomości - zostawił mi miejsce na rozmyślania.
W którym momencie domyśliłyście się, że to nie Coffey popełnił zbrodnię i kto, skoro nie on, to zrobił? Kiedy zdałam sobie z tego sprawę, łudziłam się jeszcze, że uda się udowodnić, że John jest niewinny, że nie można pozwolić na śmierć takiego cudotwórcy... Ale później, kiedy Coffey tłumaczył Paulowi, że jest już zmęczony, zrozumiałam go... tak jak rozumiem Edgecomba, że do końca życia musiał męczyć się z wyrzutami sumienia.
Moja opinia być może jest chaotyczna, ale w tej chwili nie jestem w stanie wypocić niczego bardziej wartościowego, a chciałam się z Wami podzielić wrażeniami i zapytać o Wasze zdanie, jeśli oglądałyście film. I polecić tym, które (tak jak ja, do wczoraj) go nie widziały.

blablabla

Oglądałam film, ale dość dawno więc już sporo scen zapomniałam. Też wywarł na mnie ogromne wrażenie. Nie mogłam po nim spać i ciągle myślałam o akcji i w ogóle wydarzeniach, które przedstawiał. Jednak chyba jak bym miała go oglądać drugi raz to tylko jak będę na to gotowa. Chodzi mi o to, że za pierwszym razem bardzo rozburzył moje emocje i chyba zbyt mocno zadziałał na moją psychikę. W pewnym sensie bałabym się znów zanurzyć w ten problem. Nie wiem, może to dziwne, ale właśnie tak mam.
Osobiście uważam, że film świetny.

Tanti

Tak, ten film jest ciekawy, ale jakoś szczególnie nie przypadł mi do gustu Smile

.

Dangerous.

Niesamowity film.
W pewnym momencie miałam ochote wstać, podejść do telewizora i walnąć w niego z całej siły. Szczególnie kiedy pojawiał się "Percy".

Aktorzy swoje role zagrali GENIALNIE.
A Toma Hanksa wielbię, między innymi i za ten film, w którym zagrał świetnie.

Amy

Percy to taki sku*wysyn, że aż szlag człowieka trafia gdy się patrzy na ten jego bezczelny ryj ;D Doprawdy, Hutchison był doskonały w tej roli.
Parę dni temu obejrzałam sobie jeszcze raz, nie byłam już w takim szoku, ale rozkleił mnie inny moment - płaczący Dean. W ogóle Barry Pepper bardzo mi się w tej roli podoba (jako facet też, jednak tylko w tym filmie mi tak przypadł do gustu, ale za to bardzo - boskie zdanie, zresztą tak jak i jego postać^^). Gdy w momencie wykonywania egzekucji na Johnie Dean zaczyna płakać - już po mnie, też mi łzy lecą z oczu.

Dangerous.

Ja płakałam jak pod koniec na egzekucji John mowił, ze sie boi ciemności.

Poza tym, świetnie zagrał ten aktor, który grał Billa.

A czytałaś może książkę? :d

Pianka

Świetny film, bardzo mi się podobał, popłakałam się nawet, co rzadko mi się zdarza, bo z reguły unikam płaczu. Teraz jestem u wujka i chyba sobie pożyczę od niego na dvd.

Dangerous.

Wiecie co, wczoraj znowu obejrzałam ten film i to jest chyba naprawdę jedyna produkcja, która za każdym razem robi na mnie tak samo wielkie wrażenie i budzi we mnie takie emocje. Oo'

Sfaxy007

Uwielbiam film. Na tym samym poziomie, co książka.

giafan

Uwielbiam ten film! Książkę też Smile

filamonowa

Świetny film. Polecam każdemu.